Asset Publisher Asset Publisher

Gospodarka łowiecka

Na terenie Nadleśnictwa gospodarkę łowiecką prowadzą koła łowieckie (dzierżawiące obwody), w oparciu o Roczne Plany Łowieckie zatwierdzane przez Nadleśniczego. Nadleśniczy w rocznych planach łowieckich określa zadania, które winni wykonywać dzierżawcy obwodów łowieckich oraz nadzoruje ich realizację. Zadania te dotyczą poprawy warunków bytowania zwierzyny oraz utrzymania liczebności zwierzyny na właściwym poziomie.

Spośród zwierząt łownych na terenie Nadleśnictwa Strzyżów występują: jeleń, daniel, sarna, dzik, muflon,  zając, bażant, kuropatwa, lis, borsuk, jenot, piżmak, kuna, tchórz, dzikie kaczki, słonka, jarząbek, grzywacz, łyska. Ciekawostką jest introdukcja daniela prowadzona przez kilka kół, a rozpoczęta przed kilku laty przez Koło Łowieckie Rogacz w Niechobrzu. 

Największe znaczenie łowieckie mają: sarna, jeleń, bażant oraz lis, a w części obwodów także dzik. Z uwagi na rozdrobnienie kompleksów leśnych, gęste zaludnienie i silną presję człowieka na łowiska, większe ssaki jak jeleń i dzik intensywnie migrują w obrębie Rejonu, co powoduje często duże wahania ich liczebności w poszczególnych obwodach nawet w ciągu roku.

 

Muflony na terenie Nadleśnictwa Strzyżów.

Od 2004 r. w lasach Nadleśnictwa Strzyżów można zaobserwować muflony. Wtedy bowiem na terenie obwodu nr 152 pk "Złota Jesień w Strzyżowie" miało miejsce pierwsze wsiedlenie 11 sztuk muflonów (3 tryki, 7 owiec, 1 jagnię). W następnych latach stado powiększono jeszcze dwukrotnie i obecnie populacja liczy ok. 40 sztuk (stan na 03.2013 r.). Od momentu wsiedlenia muflony utrzymują się w rejonie, w którym zostały wypuszczone, a także widywane są w sąsiednim obwodzie, na terenie Nadleśnictwa Kołaczyce. Największym zagrożeniem dla muflonów są zdziczałe, wałęsające się psy, groźne szczególnie dla nowonarodzonych jagniąt.  


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Rezerwat Mójka

Rezerwat Mójka

Rezerwat został utworzony dnia 25 lipca 1997 roku na powierzchni 288,80 ha w leśnictwie Kąkolówka (oddz. 81-89) w celu zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych kompleksów lasu bukowo-jodłowego oraz osiedlonego w zbiorowiskach wodno-błotnych bobra.

Rezerwat leży w granicach Hyżnieńsko-Gwoźnickiego OChK. Do najcenniejszych elementów przyrody rezerwatu, stanowiących główny przedmiot ochrony, należą ekosystemy leśne tworzone przez lasy jodłowe ze znacznym udziałem buka.

Na uwagę zasługuje obecność wilgotnego podzespołu żyznej buczyny karpackiej z czosnkiem niedźwiedzim, kwaśnej buczyny górskiej a także nadrzecznej olszyny górskiej.
Cenną fitocenozą jest również grąd subkontynentalny.  Bogactwo florystyczne wyraża się obecnością 340 gatunków roślin naczyniowych, w tym 24 chronionych ( 18 objętych ochroną ścisłą).  Na uwagę zasługuje wśród nich: listera jajowata, storczyk szerokolistny i plamisty, podkolan biały, cebulica dwulistna, podrzeń żebrowiec, widłaki: goździsty, jałowcowaty i wroniec, kłokoczka południowa i zimowit jesienny. Za szczególną osobliwość florystyczną rezerwatu należy uznać rosnący tu w znacznym skupieniu czosnek niedźwiedzi.

W drzewostanach rezerwatu występują okazałe, wiekowe egzemplarze drzew spełniających kryteria pomników przyrody, z których na szczególną uwagę zasługuje buk o oddz. 86b, osiągający obwód 310 cm. Interesująca jest fauna omawianego obiektu na czele z bobrem europejskim, z pozostałych gatunków należy wymienić: dzięcioła trójpalczastego, salamandrę plamistą. Na terenie rezerwatu pojawia się również bocian czarny. W rezerwacie można odnaleźć kilka interesujących elementów przyrody nieożywionej, np. w południowo-wschodniej jego części znajduje się interesujący kamień będący pomnikiem przyrody.

Na granicy oddziałów 84h oraz 87a, w dolinie potoku, znajduje się rumowisko skalne z naniesionych przez potok różnej wielkości głazów i kamieni. Na potoku występują niewielkie, ale dość liczne wodospady.

Przez teren rezerwatu prowadzi ścieżka przyrodniczo - edukacyjna. Utworzona wspólnym wysiłkiem Gminy Błażowa i Nadleśnictwa Strzyżów.