Asset Publisher
Zasady bezpiecznego korzystania z lasu
Będąc świadomym występujących zagrożeń, w lesie przebywasz na własną odpowiedzialność.
Potencjalne zagrożenia występujące w lesie
1. Martwe i obumierające drzewa są integralną częścią lasu. Drzewa z widocznymi oznakami rozkładu: suchymi konarami, dziuplami, owocnikami grzybów (hubami) są spróchniałe i w każdej chwili mogą się przewrócić. Na terenach leśnych mogą pojawić się przeszkody powstałe w sposób naturalny, bez wiedzy administracji leśnej, jak np. złomy, wywroty, złamane konary, czy też drzewa ścięte przez bobry.
2. Nierówny teren. W lesie jest wiele wystających korzeni, pni po ściętych drzewach, gałęzi. Szlaki leśne mają charakter terenowy, naturalny i nie posiadają specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego zachowaj szczególną ostrożność.
3. Drogi leśne. Mogą po nich poruszać się różne pojazdy: ciężki sprzęt leśny, pojazdy terenowe Służby Leśnej i inne. Po drogach przebiegają niekiedy jednocześnie szlaki rowerowe, po których mogą poruszać się rowerzyści lub ich grupy z różną prędkością. Drogi leśne mogą być udostępnione do ruchu publicznego, są wtedy OZNAKOWANE stosownymi znakami (sprawdź ich regulamin). Drogi mogą mieć różną nawierzchnię oraz koleiny i dziury.
4. Prace leśne. Tereny leśne mogą być okresowo zamykane z powodu prowadzenia prac leśnych, zagrożenia pożarowego lub innych ważnych względów. Są wówczas oznakowane żółtymi tablicami informującymi o zakazie wstępu i jego przyczynie. Tablice takie ustawiana są przy drogach i szlakach leśnych oraz miejscach powszechnie uczęszczanych przez użytkowników. Należy bezwzględnie stosować się do zakazu wstępu na takie tereny. Nie należy też zbliżać się do pracujących maszyn leśnych, samochodów z drewnem w trakcie załadunku oraz do pracujących drwali i zrywkarzy. Obowiązuje bezwzględny zakaz zbliżania się, wchodzenia oraz siadania na stosach i mygłach drewna.
5. Polowania indywidualne i zbiorowe, regulujące liczebność zwierzyny. Teren polowań zbiorowych oznaczany jest tablicami ostrzegawczymi ustawionymi na drogach i szlakach leśnych.
6. Dzikie zwierzęta mogą być niebezpieczne, mogą też przenosić choroby (wścieklizna, borelioza), a jad niektórych owadów może wywoływać groźne reakcje alergiczne.
7. Niekorzystna pogoda (burza, silny wiatr, zalegający na drzewach śnieg, powodujący ryzyko złamania, oblodzone drogi) zwiększa ryzyko nieszczęśliwych wypadków. Podczas silnych wiatrów czy burzy należy unikać pobytu w lesie.
8. Na terenach leśnych można spotkać niewypały i niewybuchy z czasów wojny. W przypadku ich zauważenia należy powiadomić policję w celu zabezpieczenia terenu.
9. Rośliny i grzyby które mogą być trujące lub wywołać poparzenia.
10. Wnyki i sidła, pozostawione przez kłusowników oraz inne zagrożenia trudne do zidentyfikowania. Prosimy o informację w przypadku ich stwierdzenia.
Zasady bezpiecznego przebywania w lesie
1. Stosuj się do zakazów wejścia na obszary, na które wstęp jest zabroniony. Miejsca te oznakowane są tablicami ostrzegawczymi.
2. Osoby nieletnie powinny znajdować się pod opieką osób dorosłych i przebywać w zasięgu ich wzroku.
3. Idąc do lasu dostosuj odzież i obuwie do pory roku i panujących warunków atmosferycznych i terenowych. Odpowiednie obuwie pozwoli uniknąć wypadków podczas pokonywania ewentualnych przeszkód i nierówności terenu. Odpowiednia odzież, tj. najlepiej długi rękaw i długie nogawki, przewiewna odzież, nakrycie głowy, pozwoli uniknąć skaleczeń i zadrapań, ale również ochroni nas przez komarami i kleszczami.
4. Unikaj gęstego podszytu i podrostu oraz silnie zarośniętych powierzchni (np. wysokich i gęstych paproci, traw i jeżyn). To miejsca, w których chętnie przebywają kleszcze. Po powrocie do domu zdejmij ubranie i oglądnij ciało pod kątem obecności pajęczaków. Profilaktyka takich nawyków pomoże uniknąć chorób odkleszczowych.
5. Jeśli nie znasz kompleksu leśnego, przez który wędrujesz, poruszaj się wyznaczonymi szlakami turystycznymi. Pozwoli to uniknąć zabłądzenia. W poruszaniu się zawsze pomocna będzie mapa krajoznawcza obszaru oraz mobilna aplikacja mapowa. Na dłuższe wyprawy zabieraj w pełni naładowany telefon oraz plecak z prowiantem i napojem.
6. Unikaj kontaktu z dzikimi zwierzętami. Obserwuj z daleka, z bezpiecznej odległości. Nie prowokuj kontaktu z dzikimi zwierzętami, np. przez dokarmianie, nieuzasadnione zbliżanie się do nich.
7. Nie dotykaj, nie próbuj roślin i grzybów, których nie znasz.
8. Nie podchodź do miejsc niebezpiecznych.
9. Zawsze prowadź psa na smyczy. Pies puszczony luzem może wejść w kontakt z dzikim zwierzęciem, które z kolei może być niebezpieczne dla Ciebie.
Asset Publisher
Wspólnie dla dobra lasu i lokalnych społeczności
Wspólnie dla dobra lasu i lokalnych społeczności
20 listopada w siedzibie Nadleśnictwa Strzyżów odbyło się pierwsze spotkanie Zespołu Lokalnej Współpracy
Czym są Zespoły Lokalnej Współpracy i jaki jest cel ich powołania? Aby odpowiedzieć na te pytania, trzeba wyjść od wyjaśnienia uporządkowanego przepisami prawa i instrukcjami zarządzania przez PGL LP zasobami leśnymi stanowiącymi dobro wspólne. Nadleśnictwa prowadzą gospodarkę leśną w oparciu o dokument o nazwie Plan Urządzenia Lasu (PUL). Na tę dokumentację składają się: opis ogólny lasów oraz terenu nadleśnictwa (charakterystyka), program ochrony przyrody, ocena oddziaływania planu na środowiska oraz materiały kartograficzne (mapy). Dokumenty te w szczegółach określają zadania z zakresu gospodarki leśnej, które są realizowane w nadleśnictwie. Plan urządzenia lasu sporządzany jest na 10 lat.
Na etapie opracowywania planu jego projekt czy założenia do planu są upublicznione i podlegają konsultacjom społecznym, co wynika z przepisów prawa. Konsultacje odbywające się w dotychczasowym kształcie winny być uzupełnione i poparte dialogiem społecznym prowadzonym ze wszystkimi zainteresowanymi korzystaniem z zasobów leśnych stronami tj. przedstawicielami samorządów, lokalnej społeczności, lokalnych organizacji zajmującymi się ochroną środowiska i przyrody, turystyką czy edukacją społeczeństwa. I ten dialog ma odbywać się w ramach Zespołów Lokalnej Współpracy.
Zespoły Lokalnej Współpracy to nowość dla nadleśnictw. Nie jest natomiast czymś nowym współpraca z jednostkami samorządowymi, podmiotami organizującymi turystykę, instytucjami dbającymi o środowisko i przyrodę czy edukującymi społeczeństwo w zakresie korzystania ze środowiska. Ta współpraca była i jest realizowana na każdym etapie obowiązywania planu urządzania lasu i w różnych zakresach działalności, a jej wyrazem są wspólnie zadania służące turystycznemu udostępnianiu lasu, np. ścieżki edukacyjno-przyrodnicze, wiaty turystyczne.
Zadaniem Zespołu Lokalnej Współpracy będzie rozpoznanie i sformułowanie potrzeb w zakresie zagospodarowania turystyczno-rekreacyjnego obszarów leśnych czy kształtowania w wybranym fragmencie innych szczególnych funkcji lasu wynikających np. z jego położenia w granicach miast czy w bliskim ich sąsiedztwie. W dalszej perspektywie rozwiązania powstałe w ramach prac Zespołu i konsultowane z nadleśnictwem mogą i powinny być wykorzystywane do tworzenia nowego projektu planu urządzenia lasu, w tym do wyznaczenia lasów o zwiększonej funkcji społecznej.
Zespół Lokalnej Współpracy powołany przy Nadleśnictwie Strzyżów liczy 15 członków reprezentujących gminy z terenu Nadleśnictwa, podmioty zajmujące się organizowaniem turystyki w regionie, przyrodników i świat nauki, jak również społeczników i przedsiębiorców z sektora leśno-drzewnego. Podczas pierwszego spotkania spośród członków Zespołu został wybrany przewodniczący i zastępca przewodniczącego. Na spotkaniu umówiono uregulowania prawne, z których wynika obowiązek powołania Zespołu Lokalnej Współpracy oraz zadania i cel ich powołania, zaprezentowano ogólne informacje o Nadleśnictwie Strzyżów i zadania z zakresu gospodarki leśnej. Spotkanie było również okazją do rozmowy i dyskusji oraz wymiany poglądów na temat wyzwań współczesnego leśnictwa, roli i znaczenia lasów, panujących i zmieniających się trendów w korzystaniu z lasu.