Asset Publisher
Historia
Tereny, na których położone są lasy nadleśnictwa były zasiedlane i gospodarczo użytkowane przez człowieka od neolitu (odpowiadającego w przybliżeniu okresowi atlantyckiemu), o czym świadczą liczne znaleziska archeologiczne. Badania archeologiczne potwierdzają również pobyt człowieka na tych ziemiach w okresie wcześniejszym (okres paleolitu schyłkowego).
Według materiałów Zakładu Archeologii Małopolski PAN stałe osadnictwo typu rolniczego (z konieczności eliminującego lasy) pojawiło się już około 5000 lat p.n.e. Trwająca prawie 7000 lat gospodarka człowieka wycisnęła piętno na zachowanych do chwili obecnej lasach. W czasie tworzenia się państwowości polskiej w IX i X wieku zaczęły powstawać liczne grodziska obronne. Równocześnie rozwijała się akcja osiedleńcza, dzięki nadaniom ziemskim. Intensywny proces osiedleńczy przypada na XIII – XV wiek. W XIV i XV wieku rozwijają się liczne miasta i miasteczka przy głównych traktach handlowych. Wzdłuż Wisłoka prowadził szlak handlowy na Węgry. Jeszcze w XIV wieku istniały na tych terenach znaczne obszary leśne, które zmniejszały się wraz z postępującą akcją osiedleńczą, a następnie – wyrębem drewna w celach handlowych. W pierwszej kolejności (szczególnie od XIV wieku) wytrzebiono stopniowo naturalne lasy Puszczy Karpackiej rozpoczynając od miejsc o najbardziej urodzajnych glebach, sprzyjającym ukształtowaniu terenu i korzystnym klimatycznie nachyleniu zboczy. Od XV wieku zasiedlano dalsze tereny w kierunku południowym. Występowanie żyznych gleb pyłowych było powodem przejmowania ich pod uprawy rolnicze, stąd aktualnie mała jest lesistość tej części pogórza. Lasy zachowały się prawie wyłącznie na terenach, których zajęcie pod uprawę było utrudnione lub wręcz niemożliwe (szczytowe partie wzniesień, strome zbocza, głęboko wcięte doliny potoków). Momentem przełomowym dla zbiorowisk leśnych było zastosowanie zrębów zupełnych i wprowadzenie odnowień sztucznych (zwłaszcza sosny – gatunku obcego ekologicznie i geograficznie) rozpoczętych w drugiej połowie XIX wieku w miejsce trwających całe poprzednie tysiąclecia odnowień naturalnych - spontanicznych. Ostateczna wielkość powierzchni leśnej ukształtowała się w pierwszej połowie XIX wieku.
Lasy Nadleśnictwa Strzyżów zostały dodatkowo zdewastowane w wyniku działań II wojny światowej, oraz działalności plądrowniczej okolicznej ludności w okresie powojennym. Brak operatów i jakichkolwiek archiwalnych dokumentów o gospodarce leśnej do 1945 roku, uniemożliwia dokonanie dokładnej analizy stanu lasu i gospodarki w tym okresie. Nadleśnictwo w obecnym kształcie administracyjnym zostało utworzone w 1977 roku z poprzednio istniejących nadleśnictw: Błażowa, Strzyżów i Wiśniowa. Lasy wchodzące w skład w/w nadleśnictw stanowiły przed II wojną światową w większości własność prywatną, należącą do różnej wielkości majątków ziemskich oraz do drobnych właścicieli, a tylko niewielka część lasów należała do Skarbu Państwa. Na mocy dekretu PKWN z dnia 12.12.1944r. zostały one upaństwowione.
Nadleśnictwo Strzyżów usytuowane jest w środkowo – zachodniej części województwa podkarpackiego. Organizacyjnie podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie. W jego skład wchodzi jeden obręb leśny o nazwie Strzyżów. Obejmuje ono 12 leśnictw: Babica, Cieszyna, Godowa, Hermanowa, Hyżne, Kąkolówka, Kozłówek, Łączki, Łętownia, Niebylec, Sołonka, Wola Zgłobieńska.
Nadleśnictwo zarządza w imieniu Skarbu Państwa gruntami o powierzchni 12958,58 ha, w tym powierzchnia leśna zajmuje 12763,91ha. Grunty Nadleśnictwa znajdują się na terenie 5 powiatów i 22 gmin miejskich i wiejskich, a zasięg terytorialnego działania obejmuje również miasto Rzeszów. Siedziba Nadleśnictwa znajduje się na terenie miasta Strzyżów, przy ulicy Mostowej 9 (leśnictwo Łętownia, oddz. 323k).
Asset Publisher
Międzynarodowy Dzień Lasów 2025
Międzynarodowy Dzień Lasów 2025
21 marca to Międzynarodowy Dzień Lasów. Został on ustanowiony w 2012 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych i od tamtej pory jest obchodzony na całym świecie. Obchody mają na celu rozbudzenie w społeczności całego świata świadomości znaczenia lasów dla człowieka.
Tegoroczne obchody Międzynarodowego Dnia Lasów odbywają się pod hasłem „Lasy i żywność”. Hasło to ma podkreślić kluczową rolę lasów w bezpieczeństwie żywnościowym, zapewnieniu człowiekowi żywności i środków niezbędnych do życia.
Lasy zapewniają pożywienie, lekarstwa i środki do życia miliardom ludzi
Ponad pięć miliardów ludzi na całym świecie wykorzystuje produkty leśne do celów spożywczych, medycznych i jako źródło utrzymania. Lasy dostarczają człowiekowi orzechy, owoce, nasiona, korzenie, bulwy, liście, grzyby, miód, dziczyznę. Są one wykorzystywane w diecie ludzi na całym świecie, zapewniając niezbędne składniki odżywcze.
W Lasach Państwowych zbiór owoców leśnych czy grzybów na potrzeby własne jest legalny i nieograniczony. Co nie we wszystkich krajach jest oczywiste. Korzystając z darów lasu mamy pewność, że są one w pełni naturalne i wyrosły bez stosowania sztucznych nawozów i wspomagaczy.
Ponad 2 miliardy ludzi korzysta z drewna przy przygotowaniu posiłków
Drewno stosowane jest od czasów starożytnych i nadal jest powszechnie używane w gospodarstwach wiejskich jako źródło energii do gotowania i przygotowywania jadalnych potraw.
Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne. Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska. Nasze zasoby drewna rosną z roku na rok. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Lasy mają kluczowe znaczenie dla rolnictwa
Lasy wspierają rolnictwo. Zapewniają dom zapylaczom, pomagają zachować zdrową glebę, zatrzymują wodę, zapewniają pożywienie i cień dla zwierząt gospodarskich, regulują temperaturę i pełnią funkcję naturalnej bariery chroniącej uprawy przed wiatrem, a także zwiększają opady deszczu, co zaspokaja potrzeby rolnictwa.
Doceniając znaczenie pszczół, leśnicy starają się wspierać owady błonkoskrzydłe. Właściwe zapylenie roślin przyczynia się do utrzymania bioróżnorodności, bardzo ważnej dla prawidłowego funkcjonowania ekosystemów. Pod hasłem „Pszczoły wracają do lasu” Lasy Państwowe prowadzą wiele działań na rzecz pszczół, m.in. wieszają kłody bartne, sadzą krzewy i drzewa miododajne, zakładają łąki kwietne.
Lasy Państwowe od wielu lat realizują szereg bardzo ważnych inicjatyw służących bagnom, mokradłom i terenom podmokłym, jak również ochronie szeroko rozumianych zasobów wodnych w polskich lasach. W ramach projektów małej retencji w ostatnich latach leśnicy zbudowali na zarządzanych przez siebie terenach 9500 polderów, zastawek i progów zwalniających, zatrzymujących wodę w lesie.
Leśnicy postrzegają lasy ekosystemowo, jako swoiste systemy „naczyń połączonych”. Oznacza to nic innego jak to, że lasy to nie tylko drzewa, ale też m.in. rezerwuar zasobów wodnych, tworzących każdorazowo unikalne, leśne mikroklimaty, warunkujący wilgotność siedlisk, a co za tym idzie – kształtujący bogactwo przyrodnicze danego obszaru.
Mięso dzikich zwierząt to źródło białka i mikroelementów
Mięso z dziczyzny jest ważnym źródłem białka dla ludności tubylczej i społeczności wiejskich, szczególnie w regionach tropikalnych. Ponad 3200 gatunków dzikich zwierząt jest wykorzystywanych jako żywność.
Nasze lasy to także bogactwo świata zwierząt. W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Prowadzona przez Lasy Państwowe gospodarka leśna nie przeszkadza zwierzętom, a nasze lasy pełne są zwierzyny. Mięso zwierząt łownych od wieków jest spożywane przez człowieka. Dawniej mięso dzikich zwierząt było głównym mięsem spożywanym zarówno przez ubogich chłopów jak i przez szlachtę. Najważniejsze cechy dziczyzny to wysoka zawartość białka, a niska tłuszczu. Mięso to ma niepowtarzalny smak i aromat.
Lasy a bezpieczeństwo żywnościowe
Lasy przyczyniają się do bezpieczeństwa żywnościowego i zmniejszają ryzyko głodu w czasie kryzysów, takich jak nieudane zbiory czy konflikty międzynarodowe, zapewniając przetrwanie społecznościom w sytuacji, gdy zwykłe źródła pożywienia stają się niedostępne.
80 lat FAO – lasy dla przyszłości
Obchody Międzynarodowego Dnia Lasów 2025 zbiegają się z 80. rocznicą powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). Z tej okazji FAO organizuje globalne wydarzenia promujące najlepsze praktyki wspierające zrównoważoną, inkluzywną i odporną przyszłość żywnościową.
Lasy Państwowe prowadząc gospodarkę leśną na niemalże 30% powierzchni naszego kraju, realizują kluczowe działania, by utrzymać bezpieczeństwo żywnościowe.
Międzynarodowy Dzień Lasów w Lasach Państwowych
Lasy Państwowe od ponad 100 lat dbają o trwałość lasu, tak by kolejne pokolenia mogły z tego lasu korzystać. Zarówno pod względem gospodarczym jak i przyrodniczym i społecznym. W tym roku, w którym Lasy państwowe rozpoczynają kolejne stulecie swojej działalności ruszamy z akcją „Lasy na nowe 100-lecie”. W całym kraju odbędą się akcje sadzenia lasów, w których będą brały udział różne grupy społeczne. Chcemy pokazać, że tam gdzie zostały wycięte drzewa nie powstaną zakłady przemysłowe, domy czy pola uprawne. W tym miejscu pojawi się nowe pokolenie lasu, o który będziemy dbać, by w przyszłości mogli z niego korzystać nasi potomkowie.
