Asset Publisher
Historia
Tereny, na których położone są lasy nadleśnictwa były zasiedlane i gospodarczo użytkowane przez człowieka od neolitu (odpowiadającego w przybliżeniu okresowi atlantyckiemu), o czym świadczą liczne znaleziska archeologiczne. Badania archeologiczne potwierdzają również pobyt człowieka na tych ziemiach w okresie wcześniejszym (okres paleolitu schyłkowego).
Według materiałów Zakładu Archeologii Małopolski PAN stałe osadnictwo typu rolniczego (z konieczności eliminującego lasy) pojawiło się już około 5000 lat p.n.e. Trwająca prawie 7000 lat gospodarka człowieka wycisnęła piętno na zachowanych do chwili obecnej lasach. W czasie tworzenia się państwowości polskiej w IX i X wieku zaczęły powstawać liczne grodziska obronne. Równocześnie rozwijała się akcja osiedleńcza, dzięki nadaniom ziemskim. Intensywny proces osiedleńczy przypada na XIII – XV wiek. W XIV i XV wieku rozwijają się liczne miasta i miasteczka przy głównych traktach handlowych. Wzdłuż Wisłoka prowadził szlak handlowy na Węgry. Jeszcze w XIV wieku istniały na tych terenach znaczne obszary leśne, które zmniejszały się wraz z postępującą akcją osiedleńczą, a następnie – wyrębem drewna w celach handlowych. W pierwszej kolejności (szczególnie od XIV wieku) wytrzebiono stopniowo naturalne lasy Puszczy Karpackiej rozpoczynając od miejsc o najbardziej urodzajnych glebach, sprzyjającym ukształtowaniu terenu i korzystnym klimatycznie nachyleniu zboczy. Od XV wieku zasiedlano dalsze tereny w kierunku południowym. Występowanie żyznych gleb pyłowych było powodem przejmowania ich pod uprawy rolnicze, stąd aktualnie mała jest lesistość tej części pogórza. Lasy zachowały się prawie wyłącznie na terenach, których zajęcie pod uprawę było utrudnione lub wręcz niemożliwe (szczytowe partie wzniesień, strome zbocza, głęboko wcięte doliny potoków). Momentem przełomowym dla zbiorowisk leśnych było zastosowanie zrębów zupełnych i wprowadzenie odnowień sztucznych (zwłaszcza sosny – gatunku obcego ekologicznie i geograficznie) rozpoczętych w drugiej połowie XIX wieku w miejsce trwających całe poprzednie tysiąclecia odnowień naturalnych - spontanicznych. Ostateczna wielkość powierzchni leśnej ukształtowała się w pierwszej połowie XIX wieku.
Lasy Nadleśnictwa Strzyżów zostały dodatkowo zdewastowane w wyniku działań II wojny światowej, oraz działalności plądrowniczej okolicznej ludności w okresie powojennym. Brak operatów i jakichkolwiek archiwalnych dokumentów o gospodarce leśnej do 1945 roku, uniemożliwia dokonanie dokładnej analizy stanu lasu i gospodarki w tym okresie. Nadleśnictwo w obecnym kształcie administracyjnym zostało utworzone w 1977 roku z poprzednio istniejących nadleśnictw: Błażowa, Strzyżów i Wiśniowa. Lasy wchodzące w skład w/w nadleśnictw stanowiły przed II wojną światową w większości własność prywatną, należącą do różnej wielkości majątków ziemskich oraz do drobnych właścicieli, a tylko niewielka część lasów należała do Skarbu Państwa. Na mocy dekretu PKWN z dnia 12.12.1944r. zostały one upaństwowione.
Nadleśnictwo Strzyżów usytuowane jest w środkowo – zachodniej części województwa podkarpackiego. Organizacyjnie podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie. W jego skład wchodzi jeden obręb leśny o nazwie Strzyżów. Obejmuje ono 12 leśnictw: Babica, Cieszyna, Godowa, Hermanowa, Hyżne, Kąkolówka, Kozłówek, Łączki, Łętownia, Niebylec, Sołonka, Wola Zgłobieńska.
Nadleśnictwo zarządza w imieniu Skarbu Państwa gruntami o powierzchni 12958,58 ha, w tym powierzchnia leśna zajmuje 12763,91ha. Grunty Nadleśnictwa znajdują się na terenie 5 powiatów i 22 gmin miejskich i wiejskich, a zasięg terytorialnego działania obejmuje również miasto Rzeszów. Siedziba Nadleśnictwa znajduje się na terenie miasta Strzyżów, przy ulicy Mostowej 9 (leśnictwo Łętownia, oddz. 323k).
Asset Publisher
Stop pożarom traw
Stop pożarom traw
Ruszyła wspólna kampania edukacyjna mająca na celu przeciwdziałania wypalaniu traw.
W 2024 roku w Polsce strażacy interweniowali 21 648 razy przy pożarach traw i nieużytkach rolnych. Oprócz strat w przyrodzie niestety w pożarach odnotowano pięć ofiar śmiertelnych oraz 36 osób rannych.
Przełom zimy i wiosny – tzw. zaranie wiosny to okres, w których wyraźnie wzrasta liczba pożarów łąk i nieużytków. Wiele osób wypala trawy i nieużytki rolne, tłumacząc swoje postępowanie chęcią użyźniania gleby. Od pokoleń panuje bowiem przekonanie, że spalenie trawy spowoduje szybszy i bujniejszy jej odrost, a tym samym jest sposobem na uporządkowanie powierzchni, czy też przyniesie korzyści ekonomiczne. Jest to jednak całkowicie błędne myślenie. Rzeczywistość wskazuje, że wypalanie traw prowadzi do nieodwracalnych, niekorzystnych zmian w środowisku naturalnym – ziemia wyjaławia się, giną zwierzęta, zahamowany zostaje naturalny rozkład resztek roślinnych oraz asymilacja azotu z powietrza. Do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt. Wypalanie traw jest również przyczyną wielu pożarów, które niejednokrotnie prowadzą do wypadków śmiertelnych.
Między innymi o tym na dzisiejszym briefingu prasowym na terenie rezerwatu przyrody Wietrznia w Kielcach, inaugurując kampanię „Stop Pożarom Traw” mówili przedstawiciele Państwowej Straży Pożarnej, Lasów Państwowych, Policji oraz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Kampania rozpoczyna się w marcu i potrwa do 30 kwietnia. Głównym jej celem jest edukowanie oraz uświadamianie społeczeństwa, że wypalanie traw jest niebezpieczne dla ludzi i środowiska, a także to, że jest prawnie zabronione. Konsekwencje prawne są zapisane między innymi w ustawie o ochronie przyrody.
- Bardzo często wypalanie nieużytków, z którym będziemy mieli do czynienia, które już się zaczęło, będzie powodowało, że ten ogień będzie wchodził do lasów. Dla nas ogień jest ogniem. Będziemy go gasić bez względu na to czy palą się nieużytki, czy palą się lasy prywatne, czy palą się lasy państwowe - mówił podczas inauguracji Roman Wróblewski, zastępca dyrektora ds. gospodarki leśnej RDLP w Radomiu.
Wkrótce w Lasach Państwowych ruszy akcja bezpośrednia w ochronie przeciwpożarowej. W każdym nadleśnictwie zostanie uruchomiony Punkt Alarmowo - Dyspozycyjny. Lasy Państwowe będą miały do dyspozycji czarterowane samoloty gaśnicze oraz śmigłowce, które będą brały udział w akcjach gaśniczych. - Będziemy cały czas pod telefonami, nie tylko w dni pracy ale i w weekendy. Będziemy sprawdzać każdy dym i będziemy bardzo szybko reagować - dodał Roman Wróblewski i niezwykle mocno podkreślił - Każdy kto podpala nieużytki czy trawy, obojętnie co, to jest to wielokrotny, seryjny morderca. Oprócz tego, że jest niezgodne z prawem, że to niszczy nam zdrowie, życie, pochłania olbrzymie koszty, jest po prostu skrajną głupotą. I o tym musimy pamiętać.
Cele kampanii „Stop Pożarom Traw”
Kampania „Stop Pożarom Traw” ma na celu edukowanie społeczeństwa oraz przeciwdziałanie powszechnemu wypalaniu nieużytków. Jej główne założenia obejmują:
Zwiększanie świadomości społecznej – uświadamianie, że wypalanie traw jest niebezpieczne, nielegalne i nie przynosi korzyści dla gleby czy rolnictwa.
Edukacja dzieci i młodzieży – kampania realizuje programy edukacyjne w szkołach, ucząc najmłodszych odpowiedzialności za środowisko.
Wsparcie dla straży pożarnej i lokalnych społeczności – organizatorzy kampanii współpracują ze strażą pożarną i innymi służbami, aby minimalizować skutki pożarów oraz propagować zasady odpowiedzialnego zarządzania terenami zielonymi.
Jak możemy zapobiegać pożarom traw?
Pożary traw można ograniczyć, przestrzegając kilku zasad:
Zaniechanie wypalania – nawet jeśli wydaje się, że wypalenie trawy jest szybkim sposobem na uporządkowanie terenu, warto pamiętać, że to działanie przynosi więcej szkód niż pożytku.
Prawidłowe zarządzanie odpadami roślinnymi – zamiast wypalać trawę, warto kompostować roślinne resztki lub oddać je do punktów selektywnej zbiórki odpadów.
Edukujmy innych – przekazujmy wiedzę i przypominajmy, że pożary traw są szkodliwe i zabronione.
W Nadleśnictwie Kielce funkcjonuje nowoczesny system ochrony przeciwpożarowej lasów, stale unowocześniany. Jego elementem są dwie dostrzegalnie przeciwpożarowe umiejscowione w leśnictwach Dyminy i Dobrzeszów. Na każdej z dostrzegalnie znajdują się wysokiej klasy kamery połączone z punktem alarmowo – dyspozycyjnym znajdującym się w biurze Nadleśnictwa Kielce i w stałym kontakcie z punktem alarmowo – dyspozycyjnym w RDLP Radom.
Obsługujący w czasie rzeczywistym ma podgląd na olbrzymi areał i sytuację w terenie. Punkty obejmują głównie monitoring lasu, ale w zasięgu kamer znajdują się nieużytki rolne, łąki i pola, dzięki czemu dyspozytor może stale monitorować sytuację zagrożenia pożarowego nie tylko w lasach. System współpracuje bezpośrednio z lokalnymi jednostkami straży pożarnej.
Ogromne znaczenie w ochronie przeciwpożarowej lasów mają samoloty gaśnicze będące w stałej gotowości w bazie lotniczej w Piastowie k. Radomia i Masłowie k. Kielc. Biorą one udział nie tylko w gaszeniu pożarów lasów, ale też często nieużytków zagrażających terenom leśnym.
