Asset Publisher
Lasy Nadleśnictwa
Na walory przyrodnicze Nadleśnictwa Strzyżów składają się drzewostany odznaczające się wysokim stopniem naturalności, zbiorowiska roślinne z udziałem roślin chronionych i rzadkich, bogata fauna. Najcenniejsze przyrodniczo obszary i obiekty objęto ochroną prawną. Klimat, gleby i siedliska stwarzają optymalne warunki przyrodnicze dla wzrostu i rozwoju wszystkich gatunków drzew, szczególnie dla jodły, buka i dębu.
Zdecydowana większość gruntów Nadleśnictwa leży w Makroregionie Pogórza Środkowobeskidzkiego, z czego Pogórze Strzyżowskie obejmuje 43% powierzchni Nadleśnictwa, a Pogórze Dynowskie 57%. Niewielka część należy do Kotliny Sandomierskiej oraz Podgórza Rzeszowskiego (w oparciu o J. Kondracki „Geografia regionalna Polski", PWN, Warszawa 2002). Teren ma charakter wyżynny pagórkowaty - dominują pagórki i wzgórza o różnym nachyleniu i wystawie, a w części południowej grzbiety wyższych wzniesień, gęsto poprzecinane potokami i jarami. Wysokości bezwzględne wynoszą od niewiele ponad 200 m n.p.m. (okolice Rzeszowa) do 528 m n.p.m. (Góra Chełm nad Stępiną).
Na terenie Nadleśnictwa Strzyżów dominują zbiorowiska lasów liściastych rosnące na podłożu średnio wilgotnym i wilgotnym. Występują tu siedliska lasu wyżynnego, lasu górskiego, olsu jesionowego, lasu łęgowego i lasu mieszanego wyżynnego. Lasy Nadleśnictwa są rozbudowane pod względem składu gatunkowego. Najważniejszymi gatunkami drzew leśnych tworzącymi drzewostany są jodła i buk, w nieco mniejszym udziale sosna i dąb. Ponadto w składzie gatunkowym drzewostanów występują: modrzew, jawor, grab, olsza, brzoza, świerk, jesion, dąb czerwony, osika, czereśnia, wierzba, lipa i klony. W niższej warstwie lasu - podszycie występują jarzębina, czeremcha oraz krzewy leśne: przeważnie leszczyna, bez czarny, kruszyna, trzmielina, kalina koralowa. Bogactwo świata roślinnego lasów Nadleśnictwa Strzyżów dopełnia roślinność zielna tworząca runo leśne. Wśród wielu rosnących tu gatunków do najbardziej popularnych należą geofity wiosenne: żywiec gruczołowaty, kokorycz pusta, zawilec gajowy, miodunka ćma. Żyje tu również wiele gatunków grzybów.
Świat zwierzęcy Nadleśnictwa Strzyżów tworzą zarówno bezkręgowce, jak i kręgowce: przedstawiciele płazów i gadów (np. padalec, jaszczurka zwinka, zaskroniec), drobne gryzonie (np. wiewiórka, myszy), owadożercy (nietoperze, jeż, ryjówka) oraz polujące na nie drapieżniki (łasica, gronostaj, kuna, borsuk, lis). Duże ssaki roślinożerne występujące w tutejszych lasach to np. sarna, jeleń, dzik, natomiast do typowych skrzydlatych mieszkańców lasów należą np. kowalik, sikory, muchołówki, dzięcioły, sójka, myszołów.
Asset Publisher
Wspólnie dla dobra lasu i lokalnych społeczności
Wspólnie dla dobra lasu i lokalnych społeczności
20 listopada w siedzibie Nadleśnictwa Strzyżów odbyło się pierwsze spotkanie Zespołu Lokalnej Współpracy
Czym są Zespoły Lokalnej Współpracy i jaki jest cel ich powołania? Aby odpowiedzieć na te pytania, trzeba wyjść od wyjaśnienia uporządkowanego przepisami prawa i instrukcjami zarządzania przez PGL LP zasobami leśnymi stanowiącymi dobro wspólne. Nadleśnictwa prowadzą gospodarkę leśną w oparciu o dokument o nazwie Plan Urządzenia Lasu (PUL). Na tę dokumentację składają się: opis ogólny lasów oraz terenu nadleśnictwa (charakterystyka), program ochrony przyrody, ocena oddziaływania planu na środowiska oraz materiały kartograficzne (mapy). Dokumenty te w szczegółach określają zadania z zakresu gospodarki leśnej, które są realizowane w nadleśnictwie. Plan urządzenia lasu sporządzany jest na 10 lat.
Na etapie opracowywania planu jego projekt czy założenia do planu są upublicznione i podlegają konsultacjom społecznym, co wynika z przepisów prawa. Konsultacje odbywające się w dotychczasowym kształcie winny być uzupełnione i poparte dialogiem społecznym prowadzonym ze wszystkimi zainteresowanymi korzystaniem z zasobów leśnych stronami tj. przedstawicielami samorządów, lokalnej społeczności, lokalnych organizacji zajmującymi się ochroną środowiska i przyrody, turystyką czy edukacją społeczeństwa. I ten dialog ma odbywać się w ramach Zespołów Lokalnej Współpracy.
Zespoły Lokalnej Współpracy to nowość dla nadleśnictw. Nie jest natomiast czymś nowym współpraca z jednostkami samorządowymi, podmiotami organizującymi turystykę, instytucjami dbającymi o środowisko i przyrodę czy edukującymi społeczeństwo w zakresie korzystania ze środowiska. Ta współpraca była i jest realizowana na każdym etapie obowiązywania planu urządzania lasu i w różnych zakresach działalności, a jej wyrazem są wspólnie zadania służące turystycznemu udostępnianiu lasu, np. ścieżki edukacyjno-przyrodnicze, wiaty turystyczne.
Zadaniem Zespołu Lokalnej Współpracy będzie rozpoznanie i sformułowanie potrzeb w zakresie zagospodarowania turystyczno-rekreacyjnego obszarów leśnych czy kształtowania w wybranym fragmencie innych szczególnych funkcji lasu wynikających np. z jego położenia w granicach miast czy w bliskim ich sąsiedztwie. W dalszej perspektywie rozwiązania powstałe w ramach prac Zespołu i konsultowane z nadleśnictwem mogą i powinny być wykorzystywane do tworzenia nowego projektu planu urządzenia lasu, w tym do wyznaczenia lasów o zwiększonej funkcji społecznej.
Zespół Lokalnej Współpracy powołany przy Nadleśnictwie Strzyżów liczy 15 członków reprezentujących gminy z terenu Nadleśnictwa, podmioty zajmujące się organizowaniem turystyki w regionie, przyrodników i świat nauki, jak również społeczników i przedsiębiorców z sektora leśno-drzewnego. Podczas pierwszego spotkania spośród członków Zespołu został wybrany przewodniczący i zastępca przewodniczącego. Na spotkaniu umówiono uregulowania prawne, z których wynika obowiązek powołania Zespołu Lokalnej Współpracy oraz zadania i cel ich powołania, zaprezentowano ogólne informacje o Nadleśnictwie Strzyżów i zadania z zakresu gospodarki leśnej. Spotkanie było również okazją do rozmowy i dyskusji oraz wymiany poglądów na temat wyzwań współczesnego leśnictwa, roli i znaczenia lasów, panujących i zmieniających się trendów w korzystaniu z lasu.