Obszar obejmuje rzekę Wisłok na odcinku od zapory w Sieniawie do zbiornika zaporowego w Rzeszowie, oraz dolną część rzeki Stobnicy, od mostu drogowego na trasie Domaradz-Golcowa do ujścia. Oba cieki mają charakter podgórski, typowy dla pogórzy karpackich.

Obszar wyznaczono dla ochrony ichtiofauny, obfitującej w wiele rzadkich, zagrożonych gatunków ryb, znanych w Polsce z nielicznych stanowisk. Łącznie stwierdzono tu ponad 30 gatunków, w tym aż 9 z załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Są to: minóg strumieniowy Lampetra planeri, kiełb Kesslera Gobio kessleri, kiełb białopłetwy Gobio albipinnatus, brzanka Barbus meridionalis, boleń Aspius aspius, różanka Rhodeus sericeus amarus, głowacz białopłetwy Cottus gobio, koza Cobitis taenia, piskorz Misgurnus fossilis.

Oprócz siedlisk właściwych dla ryb obszar chroni także 4 siedliska przyrodnicze z załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Na gruntach pozostających w zarządzie Nadleśnictwa Strzyżów jest to grąd, fragment lasu przylegający do Wisłoka na terasie nadzalewowej między Gbiskami a Wysoką Strzyżowską oraz występujący w jego obrębie niewielki powierzchniowo fragment łęgów wierzbowych i wierzbowo-topolowych.

Obok towarzyszących rzekom łęgów i, zajmujących nieco wyżej położone miejsca, grądów, do przedmiotów ochrony włączono również łąki świeże i zmiennowilgotne. Łąki są lokalną ostoją płazów oraz miejscem żerowania gniazdujących w okolicy par bociana białego, a łąki zmiennowilgotne są także miejscem bytowania trzech gatunków motyli z załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG, uznanych za przedmioty ochrony: modraszków z rodzaju Glaucopsyche – modraszka telejusa Glaucopsyche teleius i modraszka nausitousa Glaucopsyche nausithous – oraz czerwończyka nieparka Lycaena dispar.