Wydawca treści
Ochrona lasu
Ze względu na urozmaicony skład gatunkowy, dostosowany w większości wypadków do warunków siedliskowych, lasy z terenu Nadleśnictwa są w porównaniu do większości polskich lasów stosunkowo słabo zagrożone od szkodników owadzich i pożarów.
Zagrożenia drzewostanów w Nadleśnictwie Strzyżów
Znaczną część wszystkich uszkodzeń występujących w lasach Nadleśnictwa Strzyżów stanowią szkody od zwierzyny (16% wszystkich uszkodzeń), które obejmują zgryzanie młodego pokolenia drzew, spałowanie oraz wydeptywanie upraw. Występują one głównie w drzewostanach młodszych klas wieku oraz w podokapowych podsadzeniach i podrostach.
Zagrożeniem są również choroby grzybowe. Najczęściej odnotowywane choroby grzybowe to: rak jodły w jedlinach, huby pniowe w drzewostanach bukowych oraz huba korzeniowa i opieńka w drzewostanach sosnowych na gruntach porolnych. Mają one jednak marginalne znaczenie dla gospodarki leśnej. Groźne jest natomiast zamieranie jesionów w drzewostanach jesionowych i z jego udziałem, będące wynikiem patologicznej działalności grzyba Chalara fraxinea.
Znikome jest zagrożenie ze strony owadów: szkodników pierwotnych sosny oraz szkodników wtórnych. W drzewostanach jodłowych widoczna jest obecność obiałki korowej.
Uszkodzenia w drzewostanach są powodowane również przez czynniki abiotyczne. Są to przede wszystkim silne wiatry i okiść śnieżna. Sporadycznie powstają szkody wywoływane przez okresowe wahania poziomu wód gruntowych oraz osuwiska.
Inny rodzaj zagrożeń wpływających na stan drzewostanów, to zagrożenia antropogeniczne, czyli związane z wpływem człowieka na środowisko. Na terenie Nadleśnictwa Strzyżów są to: kradzież drewna, kłusownictwo, zaśmiecanie lasu, nielegalne wjazdy pojazdami silnikowymi oraz pozyskanie choinek i stroiszu. Ich powstawaniu sprzyjają położenie gruntów wokół dużych miast, rozdrobnienie kompleksów leśnych i znaczne zaludnienie.
Lasy Nadleśnictwa zgodnie z zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 6 września 1993 r. zostały zaliczone do III kategorii zagrożenia pożarowego. Mimo że pożary lasu zdarzają się bardzo rzadko istnieje pewne zagrożenie związane z problemem wypalania traw.
Do podstawowych działań Nadleśnictwa zapobiegających powstawaniu szkód ze strony wymienionych zagrożeń należą:
- wpływ na realizację przez koła łowieckie zadań w zakresie gospodarki łowieckiej, poprawa warunków bytowania zwierzyny, zabezpieczanie sadzonek, odpowiednie zabiegi hodowlane.
- przestrzeganie doboru składu gatunkowego drzewostanów do warunków siedliskowych, prawidłowe i terminowe wykonywanie cięć pielęgnacyjnych,
- zastępowanie jesionu w uprawach innymi gatunkami, usuwanie powstających złomów i wywrotów oraz drzew z oznakami chorobowymi, terminowe wywożenie pozyskanego drewna,
- monitorowanie drzewostanów ze względu na możliwość wystąpienia huby korzeniowej i opieńki oraz szkodników owadzich,
- ochrona mrowisk, pozostawianie drzew dziuplastych, dokarmianie ptaków oraz zwiększanie ilości skrzynek lęgowych dla ptaków,
- akcje edukacyjne propagujące prawidłowe zachowania w lesie, ukierunkowanie ruchu turystycznego, oznakowanie powierzchni objętych stałym lub okresowym zakazem wstępu do lasu i egzekwowanie ustanowionych zakazów.
Najnowsze aktualności
Plany Urządzenia Lasu zgodne z prawem
Plany Urządzenia Lasu zgodne z prawem
W związku z publikacją w miesięczniku Dzikie Życie (oraz jej przedrukiem w Onet.pl) na temat rzekomej bezprawności działań Nadleśnictw Lutowiska i Stuposiany wyjaśniamy, że przygotowane Plany Urządzania Lasu na lata 2025–2034 zostały opracowane zgodnie z obowiązującymi procedurami. Uwzględniają one ocenę gospodarki leśnej w okresie minionym, inwentaryzację stanu lasów oraz nowatorskie rozwiązania w postaci strefowego podejścia do działań w drzewostanach.
Wprowadzono trzy strefy gospodarowania. Pierwsza z nich całkowicie wyłącza możliwość realizacji funkcji produkcyjnych, ponieważ nie przewidziano w niej żadnych wskazań gospodarczych[1]. Druga strefa ogranicza realizację funkcji produkcyjnych i dopuszcza jedynie zabiegi o mniejszej intensywności, takie jak rębnia przerębowa w drzewostanach jodłowych czy trzebieże o obniżonej intensywności w młodszych lasach[2]. Trzecia strefa nie wprowadza ograniczeń dla funkcji gospodarczych.
Podkreślamy, że opisany podział nie dotyczy ustawowych form ochrony przyrody, takich jak istniejące rezerwaty, parki krajobrazowe, obszary Natura 2000, obszary chronionego krajobrazu, stanowiska dokumentacyjne, użytki ekologiczne czy strefy ochrony gatunkowej. Formy te nakładają się na siebie i obejmują łącznie 100% powierzchni Nadleśnictw Lutowiska i Stuposiany, a ich uwarunkowania zostały w pełni uwzględnione w procesie tworzenia PUL.
Rozpoczęcie prac nad nowymi planami w 2024 roku wynika z zasady ciągłości gospodarowania, co potwierdza pismo Ministerstwa Klimatu i Środowiska z 25 października 2024 r. (DLŁ-WOPL.050.22.2024.Pl). Wskazano w nim, że zatwierdzenie PUL wywołuje skutek ex tunc, czyli potwierdza prawidłowość prowadzenia gospodarki leśnej od momentu wygaśnięcia poprzedniego planu aż do zatwierdzenia nowego.
– Nadleśniczy nie powinien zaprzestać prowadzenia gospodarki leśnej przed zatwierdzeniem nowego planu – byłoby to sprzeczne z zasadą ciągłości – lecz powinien odpowiednio ją ograniczyć w zakresie zakwestionowanym przez RDOŚ lub budzącym uzasadnione zastrzeżenia – podkreślił w dokumencie minister Mikołaj Dorożała. Takie zasady są w praktyce stosowane w nadleśnictwach.
Należy także zauważyć, że PUL-e opracowywane są przez Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, a więc jednostki podległe bezpośrednio Ministrowi Klimatu i Środowiska, wyspecjalizowane i z dużym doświadczeniem w tego typu pracach. Co ważne nie było też negatywnych uwag do planów ze strony RDOŚ w Rzeszowie.
Nadmienić tez trzeba, że w zmieniających okolicznościach klimatycznych i prawach wskazówki planów mogą podlegać modyfikacjom.
Nieprawdziwe są również twierdzenia, jakoby wnioski organizacji społecznych do PUL zostały odrzucone. Zostały one w dużym stopniu uwzględnione, odrzucono jedynie wszystkie postulaty dotyczące zwiększenia rozmiaru pozyskania drewna.
Trzeba zwrócić uwagę, że strona społeczna to nie tylko organizacje ekologiczne, lecz również przedstawiciele samorządów, przemysłu drzewnego, branży turystycznej i innych środowisk lokalnych. Żadna ze stron nie powinna mieć monopolu na kształtowanie PUL, które muszą uwzględniać oczekiwania wielu interesariuszy. Z przykrością stwierdzamy, że autorzy artykułu nie dochowali dziennikarskiej rzetelności. Brak kontradyktoryjności i pominięcie istotnych faktów sprawiły, że opinia publiczna otrzymała wykrzywiony obraz sytuacji.
Edward Marszałek
Rzecznik prasowy RDLP w Krośnie
[1] W Nadleśnictwie Lutowiska obejmuje ona 1 566 ha, czyli 8,25% powierzchni drzewostanów (18 981,04 ha), a w Nadleśnictwie Stuposiany 669 ha, co stanowi 7,48% powierzchni drzewostanów (8 932,9 ha).
[2] W Nadleśnictwie Lutowiska obejmuje ona 502 ha rębni przerębowej i 71 ha trzebieży – łącznie 573 ha, czyli 3% powierzchni lasów. W Nadleśnictwie Stuposiany przewidziano 1 588 ha rębni przerębowej i 21 ha trzebieży – razem 1 609 ha, czyli 18% powierzchni lasów.
