Wydawca treści Wydawca treści

Lasy Nadleśnictwa

Na walory przyrodnicze Nadleśnictwa Strzyżów składają się drzewostany odznaczające się wysokim stopniem naturalności, zbiorowiska roślinne z udziałem roślin chronionych i rzadkich, bogata fauna. Najcenniejsze przyrodniczo obszary i obiekty objęto ochroną prawną. Klimat, gleby i siedliska stwarzają optymalne warunki przyrodnicze dla wzrostu i rozwoju wszystkich gatunków drzew, szczególnie dla jodły, buka i dębu.

Zdecydowana większość gruntów Nadleśnictwa leży w Makroregionie Pogórza Środkowobeskidzkiego, z czego Pogórze Strzyżowskie obejmuje 43% powierzchni Nadleśnictwa, a Pogórze Dynowskie 57%. Niewielka część należy do Kotliny Sandomierskiej oraz Podgórza Rzeszowskiego (w oparciu o J. Kondracki „Geografia regionalna Polski", PWN, Warszawa 2002). Teren ma charakter wyżynny pagórkowaty - dominują pagórki i wzgórza o różnym nachyleniu i wystawie, a w części południowej grzbiety wyższych wzniesień, gęsto poprzecinane potokami i jarami. Wysokości bezwzględne wynoszą od niewiele ponad 200 m n.p.m. (okolice Rzeszowa) do 528 m n.p.m. (Góra Chełm nad Stępiną).

Na terenie Nadleśnictwa Strzyżów dominują zbiorowiska lasów liściastych rosnące na podłożu średnio wilgotnym i wilgotnym. Występują tu siedliska lasu wyżynnego, lasu górskiego, olsu jesionowego, lasu łęgowego i lasu mieszanego wyżynnego. Lasy Nadleśnictwa są rozbudowane pod względem składu gatunkowego. Najważniejszymi gatunkami drzew leśnych tworzącymi drzewostany są jodła i buk, w nieco mniejszym udziale sosna i dąb. Ponadto w składzie gatunkowym drzewostanów występują: modrzew, jawor, grab, olsza, brzoza, świerk, jesion, dąb czerwony, osika, czereśnia, wierzba, lipa i klony. W niższej warstwie lasu - podszycie występują jarzębina, czeremcha oraz krzewy leśne: przeważnie leszczyna, bez czarny, kruszyna, trzmielina, kalina koralowa. Bogactwo świata roślinnego lasów Nadleśnictwa Strzyżów dopełnia roślinność zielna tworząca runo leśne. Wśród wielu rosnących tu gatunków do najbardziej popularnych należą geofity wiosenne: żywiec gruczołowaty, kokorycz pusta, zawilec gajowy, miodunka ćma. Żyje tu również wiele gatunków grzybów.

Świat zwierzęcy Nadleśnictwa Strzyżów tworzą zarówno bezkręgowce, jak i kręgowce: przedstawiciele płazów i gadów (np. padalec, jaszczurka zwinka, zaskroniec), drobne gryzonie (np. wiewiórka, myszy), owadożercy (nietoperze, jeż, ryjówka) oraz polujące na nie drapieżniki (łasica, gronostaj, kuna, borsuk, lis). Duże ssaki roślinożerne występujące w tutejszych lasach to np. sarna, jeleń, dzik, natomiast do typowych skrzydlatych mieszkańców lasów należą np. kowalik, sikory, muchołówki, dzięcioły, sójka, myszołów.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Rezerwat Wielki Las

Rezerwat Wielki Las

Rezerwat został utworzony 25 lipca 1997 roku na powierzchni 88,34 ha w leśnictwie Wola Zgłobieńska (oddz. 250-252 i 256). Przedmiotem ochrony są dobrze zachowane zbiorowiska leśne typowe dla piętra pogórza.

Rezerwat położony jest w obrębie Strzyżowsko – Sędziszowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Rezerwat „Wielki Las" obejmuje ochroną jeden z cenniejszych pod względem przyrodniczym fragmentów żyznej buczyny karpackiej, porastającej wyższe partie Pogórza Dynowskiego.
W obrębie rezerwatu spotkać można licznych przedstawicieli flory górskiej oraz szereg roślin rzadkich i chronionych. Spośród nich do najcenniejszych należą dwa taksowy reprezentujące rodzinę storczykowatych: buławnik mieczolistny  umieszczony na „Liście roślin zagrożonych w Polsce" pod kategorią gatunków rzadkich oraz gnieźnik leśny, bezzieleniowy saprofit związany z cienistymi lasami bukowymi. Cennym elementem istniejącego tu ekosystemu leśnego jest również drzewostan, który na znacznej części rezerwatu ma charakter ok. 100- letniego starodrzewu bukowego. Kompleksy leśne, w skład których wchodzi omawiany rezerwat, znajdują się w zasięgu areału osobniczego wielu cennych gatunków fauny. Z rzadszych przedstawicieli tej grupy wymienić należy: dzięcioła czarnego, lelka kozodoja, puszczyka uralskiego, kobuza, trzmielojada, pójdźkę, sowę uszatą, bociana czarnego, salamandrę plamistą. Na terenie rezerwatu spotkać można również ginącego przedstawiciela entomofauny – kozioróg bukowiec. Przez teren rezerwatu przebiega leśna ścieżka dydaktyczna.