Wydawca treści
zasoby leśne
Na terenie Nadleśnictwa Strzyżów klimat, gleby i siedliska stwarzają optymalne warunki przyrodnicze dla wzrostu i rozwoju wszystkich gatunków drzew, szczególnie dla jodły, buka i dębu.
Struktura gatunkowa drzewostanów
Głównymi gatunkami lasotwórczymi w Nadleśnictwie są: jodła, buk oraz w mniejszym udziale sosna i dąb. Nieznacznie powyżej 1% powierzchni przekraczają drzewostany z panującym modrzewiem, jawor, grabem i olszą (1,1%). Udział powierzchniowy i miąższościowy pozostałych gatunków panujących brzozy, świerka, jesiona, dęba czerwonego, olszy szarej, osiki, sosny wejmutki, wierzby, czereśni, lipy jest znikomy i nie przekracza 1,5%.
Udział gatunków iglastych (50,2%) i liściastych (49,8%) w składzie drzewostanów rozkłada się niemal po połowie.
Udział powierzchniowy gatunków panujących w Nadleśnictwie Strzyżów.
Charakterystyka typów siedliskowych lasu
Na terenie Nadleśnictwa wyróżniono 6 typów siedliskowych lasu: las wyżynny świeży (Lwyżśw), las wyżynny wilgotny (Lwyżw), las górski (LGśw), ols jesionowy (OlJwyż), las łęgowy (Lłwyż), las mieszany wyżynny (LMwyżśw). Ich udział powierzchniowy zobrazowano na wykresie.
Udział powierzchniowy siedliskowych typów lasu w Nadleśnictwie Strzyżów
Struktura wiekowa drzewostanów
Drzewostany Nadleśnictwa Strzyżów odznaczają się znacznym zróżnicowaniem wiekowym. Powierzchniowo i miąższościowo przeważają kolejno drzewostany IV klasy wieku (od 61 do 80 lat) i V klasy wieku (od 81 do 100 lat). Znaczący jest również udział III klasy wieku w przedziale wiekowym od 41 do 60 lat. Znaczny jest udział drzewostanów ponad 100-letnich (1206,10 ha). Wyraźny jest niedobór młodszych klas wieku, których udział znacznie wzrośnie po wykonaniu cięć uprzątających w klasie odnowienia. Średni wiek drzewostanów w Nadleśnictwie Strzyżów wynosi 78 lat.
Zasobność drzewostanów
W ostatnim dziesięcioleciu nastąpił wzrost zasobności drzewostanów. Średnia zasobność drzewostanów w Nadleśnictwie Strzyżów wynosi 351 m3/ha.
Wielkość zasobów drzewnych najważniejszych gatunków przedstawia tabela poniżej.
Gatunek |
Zasobność [m3/ha] |
Jd |
383,72 |
Bk |
346,17 |
So |
366,75 |
Db |
315,34 |
Md |
242,72 |
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Rezerwat Wielki Las
Rezerwat Wielki Las
Rezerwat został utworzony 25 lipca 1997 roku na powierzchni 88,34 ha w leśnictwie Wola Zgłobieńska (oddz. 250-252 i 256). Przedmiotem ochrony są dobrze zachowane zbiorowiska leśne typowe dla piętra pogórza.
Rezerwat położony jest w obrębie Strzyżowsko – Sędziszowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Rezerwat „Wielki Las" obejmuje ochroną jeden z cenniejszych pod względem przyrodniczym fragmentów żyznej buczyny karpackiej, porastającej wyższe partie Pogórza Dynowskiego.
W obrębie rezerwatu spotkać można licznych przedstawicieli flory górskiej oraz szereg roślin rzadkich i chronionych. Spośród nich do najcenniejszych należą dwa taksowy reprezentujące rodzinę storczykowatych: buławnik mieczolistny umieszczony na „Liście roślin zagrożonych w Polsce" pod kategorią gatunków rzadkich oraz gnieźnik leśny, bezzieleniowy saprofit związany z cienistymi lasami bukowymi. Cennym elementem istniejącego tu ekosystemu leśnego jest również drzewostan, który na znacznej części rezerwatu ma charakter ok. 100- letniego starodrzewu bukowego. Kompleksy leśne, w skład których wchodzi omawiany rezerwat, znajdują się w zasięgu areału osobniczego wielu cennych gatunków fauny. Z rzadszych przedstawicieli tej grupy wymienić należy: dzięcioła czarnego, lelka kozodoja, puszczyka uralskiego, kobuza, trzmielojada, pójdźkę, sowę uszatą, bociana czarnego, salamandrę plamistą. Na terenie rezerwatu spotkać można również ginącego przedstawiciela entomofauny – kozioróg bukowiec. Przez teren rezerwatu przebiega leśna ścieżka dydaktyczna.