Wydawca treści
Gospodarka łowiecka
Na terenie Nadleśnictwa gospodarkę łowiecką prowadzą koła łowieckie (dzierżawiące obwody), w oparciu o Roczne Plany Łowieckie zatwierdzane przez Nadleśniczego. Nadleśniczy w rocznych planach łowieckich określa zadania, które winni wykonywać dzierżawcy obwodów łowieckich oraz nadzoruje ich realizację. Zadania te dotyczą poprawy warunków bytowania zwierzyny oraz utrzymania liczebności zwierzyny na właściwym poziomie.
Spośród zwierząt łownych na terenie Nadleśnictwa Strzyżów występują: jeleń, daniel, sarna, dzik, muflon, zając, bażant, kuropatwa, lis, borsuk, jenot, piżmak, kuna, tchórz, dzikie kaczki, słonka, jarząbek, grzywacz, łyska. Ciekawostką jest introdukcja daniela prowadzona przez kilka kół, a rozpoczęta przed kilku laty przez Koło Łowieckie Rogacz w Niechobrzu.
Największe znaczenie łowieckie mają: sarna, jeleń, bażant oraz lis, a w części obwodów także dzik. Z uwagi na rozdrobnienie kompleksów leśnych, gęste zaludnienie i silną presję człowieka na łowiska, większe ssaki jak jeleń i dzik intensywnie migrują w obrębie Rejonu, co powoduje często duże wahania ich liczebności w poszczególnych obwodach nawet w ciągu roku.
Muflony na terenie Nadleśnictwa Strzyżów.
Od 2004 r. w lasach Nadleśnictwa Strzyżów można zaobserwować muflony. Wtedy bowiem na terenie obwodu nr 152 pk "Złota Jesień w Strzyżowie" miało miejsce pierwsze wsiedlenie 11 sztuk muflonów (3 tryki, 7 owiec, 1 jagnię). W następnych latach stado powiększono jeszcze dwukrotnie i obecnie populacja liczy ok. 40 sztuk (stan na 03.2013 r.). Od momentu wsiedlenia muflony utrzymują się w rejonie, w którym zostały wypuszczone, a także widywane są w sąsiednim obwodzie, na terenie Nadleśnictwa Kołaczyce. Największym zagrożeniem dla muflonów są zdziczałe, wałęsające się psy, groźne szczególnie dla nowonarodzonych jagniąt.
Najnowsze aktualności
Wspólnie dla dobra lasu i lokalnych społeczności
Wspólnie dla dobra lasu i lokalnych społeczności
20 listopada w siedzibie Nadleśnictwa Strzyżów odbyło się pierwsze spotkanie Zespołu Lokalnej Współpracy
Czym są Zespoły Lokalnej Współpracy i jaki jest cel ich powołania? Aby odpowiedzieć na te pytania, trzeba wyjść od wyjaśnienia uporządkowanego przepisami prawa i instrukcjami zarządzania przez PGL LP zasobami leśnymi stanowiącymi dobro wspólne. Nadleśnictwa prowadzą gospodarkę leśną w oparciu o dokument o nazwie Plan Urządzenia Lasu (PUL). Na tę dokumentację składają się: opis ogólny lasów oraz terenu nadleśnictwa (charakterystyka), program ochrony przyrody, ocena oddziaływania planu na środowiska oraz materiały kartograficzne (mapy). Dokumenty te w szczegółach określają zadania z zakresu gospodarki leśnej, które są realizowane w nadleśnictwie. Plan urządzenia lasu sporządzany jest na 10 lat.
Na etapie opracowywania planu jego projekt czy założenia do planu są upublicznione i podlegają konsultacjom społecznym, co wynika z przepisów prawa. Konsultacje odbywające się w dotychczasowym kształcie winny być uzupełnione i poparte dialogiem społecznym prowadzonym ze wszystkimi zainteresowanymi korzystaniem z zasobów leśnych stronami tj. przedstawicielami samorządów, lokalnej społeczności, lokalnych organizacji zajmującymi się ochroną środowiska i przyrody, turystyką czy edukacją społeczeństwa. I ten dialog ma odbywać się w ramach Zespołów Lokalnej Współpracy.
Zespoły Lokalnej Współpracy to nowość dla nadleśnictw. Nie jest natomiast czymś nowym współpraca z jednostkami samorządowymi, podmiotami organizującymi turystykę, instytucjami dbającymi o środowisko i przyrodę czy edukującymi społeczeństwo w zakresie korzystania ze środowiska. Ta współpraca była i jest realizowana na każdym etapie obowiązywania planu urządzania lasu i w różnych zakresach działalności, a jej wyrazem są wspólnie zadania służące turystycznemu udostępnianiu lasu, np. ścieżki edukacyjno-przyrodnicze, wiaty turystyczne.
Zadaniem Zespołu Lokalnej Współpracy będzie rozpoznanie i sformułowanie potrzeb w zakresie zagospodarowania turystyczno-rekreacyjnego obszarów leśnych czy kształtowania w wybranym fragmencie innych szczególnych funkcji lasu wynikających np. z jego położenia w granicach miast czy w bliskim ich sąsiedztwie. W dalszej perspektywie rozwiązania powstałe w ramach prac Zespołu i konsultowane z nadleśnictwem mogą i powinny być wykorzystywane do tworzenia nowego projektu planu urządzenia lasu, w tym do wyznaczenia lasów o zwiększonej funkcji społecznej.
Zespół Lokalnej Współpracy powołany przy Nadleśnictwie Strzyżów liczy 15 członków reprezentujących gminy z terenu Nadleśnictwa, podmioty zajmujące się organizowaniem turystyki w regionie, przyrodników i świat nauki, jak również społeczników i przedsiębiorców z sektora leśno-drzewnego. Podczas pierwszego spotkania spośród członków Zespołu został wybrany przewodniczący i zastępca przewodniczącego. Na spotkaniu umówiono uregulowania prawne, z których wynika obowiązek powołania Zespołu Lokalnej Współpracy oraz zadania i cel ich powołania, zaprezentowano ogólne informacje o Nadleśnictwie Strzyżów i zadania z zakresu gospodarki leśnej. Spotkanie było również okazją do rozmowy i dyskusji oraz wymiany poglądów na temat wyzwań współczesnego leśnictwa, roli i znaczenia lasów, panujących i zmieniających się trendów w korzystaniu z lasu.