Wydawca treści Wydawca treści

Wisłok Środkowy z Dopływami PLH180030

Ogółem obszar zajmuje 1064,6 ha, z czego 688,10 ha położone jest w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa. Grunty Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa mają niewielką powierzchnię – zajmują 10,69 ha.

Obszar obejmuje rzekę Wisłok na odcinku od zapory w Sieniawie do zbiornika zaporowego w Rzeszowie, oraz dolną część rzeki Stobnicy, od mostu drogowego na trasie Domaradz-Golcowa do ujścia. Oba cieki mają charakter podgórski, typowy dla pogórzy karpackich.

Obszar wyznaczono dla ochrony ichtiofauny, obfitującej w wiele rzadkich, zagrożonych gatunków ryb, znanych w Polsce z nielicznych stanowisk. Łącznie stwierdzono tu ponad 30 gatunków, w tym aż 9 z załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Są to: minóg strumieniowy Lampetra planeri, kiełb Kesslera Gobio kessleri, kiełb białopłetwy Gobio albipinnatus, brzanka Barbus meridionalis, boleń Aspius aspius, różanka Rhodeus sericeus amarus, głowacz białopłetwy Cottus gobio, koza Cobitis taenia, piskorz Misgurnus fossilis.

Oprócz siedlisk właściwych dla ryb obszar chroni także 4 siedliska przyrodnicze z załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Na gruntach pozostających w zarządzie Nadleśnictwa Strzyżów jest to grąd, fragment lasu przylegający do Wisłoka na terasie nadzalewowej między Gbiskami a Wysoką Strzyżowską oraz występujący w jego obrębie niewielki powierzchniowo fragment łęgów wierzbowych i wierzbowo-topolowych.

Obok towarzyszących rzekom łęgów i, zajmujących nieco wyżej położone miejsca, grądów, do przedmiotów ochrony włączono również łąki świeże i zmiennowilgotne. Łąki są lokalną ostoją płazów oraz miejscem żerowania gniazdujących w okolicy par bociana białego, a łąki zmiennowilgotne są także miejscem bytowania trzech gatunków motyli z załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG, uznanych za przedmioty ochrony: modraszków z rodzaju Glaucopsyche – modraszka telejusa Glaucopsyche teleius i modraszka nausitousa Glaucopsyche nausithous – oraz czerwończyka nieparka Lycaena dispar.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Rezerwat Herby

Rezerwat Herby

Rezerwat został utworzony 31 sierpnia 1999 roku na granicy dwóch leśnictw: Cieszyna (Oddz. 447) i Kozłówek (468-471) na powierzchni 145,85 ha.

Przedmiotem ochrony są oryginalne wychodnie skalne, zróżnicowany pod względem budowy i składu gatunkowego ekosystem leśny, malowniczy krajobraz przełomu Wisłoka – „Brama Frysztacka", kamieniołom tworzący odsłonięcie ukazujące budowę geologiczną.

Obiekt leży w granicach Czarnorzecko- Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego.
Rzeźba terenu jest tu bardzo urozmaicona. Najniższy punkt rezerwatu ma wysokość około 235 m n.p.m., najwyższym punktem jest kulminacja około 455 m n.p.m..

Flora rezerwatu obejmuje około 160 gatunków roślin, z których 13 podlega ochronie gatunkowej. Są to: buławnik mieczolistny, wawrzynek wilczełyko, kruszczyk szerokolistny, widłak wroniec, widłak jałowcowaty, kopytnik pospolity, marzanka wonna, kalinka koralowa.

Głównym gatunkiem lasotwórczym na terenie rezerwatu jest jodła i buk. Te dwa gatunki razem zajmują 76 % powierzchni obiektu. Pozostałe gatunki, takie jak: dąb szypułkowy, jawor, grab i sosna, występują w formie domieszek.

W starym kamieniołomie w Cieszynie swój początek bierze  „Szlak edukacji ekologicznej", na którym umieszczono ciekawe tablice informacyjne i urządzenia turystyczne. Szlak powstał dzięki wspólnym działaniom Gminy Frysztak i Nadleśnictwa.