Wydawca treści Wydawca treści

Zasady bezpiecznego korzystania z lasu

Będąc świadomym występujących zagrożeń, w lesie przebywasz na własną odpowiedzialność.

Potencjalne zagrożenia występujące w lesie

1. Martwe i obumierające drzewa są integralną częścią lasu. Drzewa z widocznymi oznakami rozkładu: suchymi konarami, dziuplami, owocnikami grzybów (hubami) są spróchniałe i w każdej chwili mogą się przewrócić. Na terenach leśnych mogą pojawić się przeszkody powstałe w sposób naturalny, bez wiedzy administracji leśnej, jak np. złomy, wywroty, złamane konary, czy też drzewa ścięte przez bobry.

2. Nierówny teren. W lesie jest wiele wystających korzeni, pni po ściętych drzewach, gałęzi. Szlaki leśne mają charakter terenowy, naturalny i nie posiadają specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego zachowaj szczególną ostrożność.

3. Drogi leśne. Mogą po nich poruszać się różne pojazdy: ciężki sprzęt leśny, pojazdy terenowe Służby Leśnej i inne. Po drogach przebiegają niekiedy jednocześnie szlaki rowerowe, po których mogą poruszać się rowerzyści lub ich grupy z różną prędkością. Drogi leśne mogą być udostępnione do ruchu publicznego, są wtedy OZNAKOWANE stosownymi znakami (sprawdź ich regulamin). Drogi mogą mieć różną nawierzchnię oraz koleiny i dziury.

4. Prace leśne. Tereny leśne mogą być okresowo zamykane z powodu prowadzenia prac leśnych, zagrożenia pożarowego lub innych ważnych względów. Są wówczas oznakowane żółtymi tablicami informującymi o zakazie wstępu i jego przyczynie. Tablice takie ustawiana są przy drogach i szlakach leśnych oraz miejscach powszechnie uczęszczanych przez użytkowników. Należy bezwzględnie stosować się do zakazu wstępu na takie tereny. Nie należy też zbliżać się do pracujących maszyn leśnych, samochodów z drewnem w trakcie załadunku oraz do pracujących drwali i zrywkarzy. Obowiązuje bezwzględny zakaz zbliżania się, wchodzenia oraz siadania na stosach i mygłach drewna.

5. Polowania indywidualne i zbiorowe, regulujące liczebność zwierzyny. Teren polowań zbiorowych oznaczany jest tablicami ostrzegawczymi ustawionymi na drogach i szlakach leśnych.

6. Dzikie zwierzęta mogą być niebezpieczne, mogą też przenosić choroby (wścieklizna, borelioza), a jad niektórych owadów może wywoływać groźne reakcje alergiczne.

7. Niekorzystna pogoda (burza, silny wiatr, zalegający na drzewach śnieg, powodujący ryzyko złamania, oblodzone drogi) zwiększa ryzyko nieszczęśliwych wypadków. Podczas silnych wiatrów czy burzy należy unikać pobytu w lesie.

8. Na terenach leśnych można spotkać niewypały i niewybuchy z czasów wojny. W przypadku ich zauważenia należy powiadomić policję w celu zabezpieczenia terenu.

9. Rośliny i grzyby które mogą być trujące lub wywołać poparzenia.

10. Wnyki i sidła, pozostawione przez kłusowników oraz inne zagrożenia trudne do zidentyfikowania. Prosimy o informację w przypadku ich stwierdzenia.

 

Zasady bezpiecznego przebywania w lesie

 

1. Stosuj się do zakazów wejścia na obszary, na które wstęp jest zabroniony. Miejsca te oznakowane są tablicami ostrzegawczymi.

2.  Osoby nieletnie powinny znajdować się pod opieką osób dorosłych i przebywać w zasięgu ich wzroku.

3. Idąc do lasu dostosuj odzież i obuwie do pory roku i panujących warunków atmosferycznych i terenowych. Odpowiednie obuwie pozwoli uniknąć wypadków podczas pokonywania ewentualnych przeszkód i nierówności terenu. Odpowiednia odzież, tj. najlepiej długi rękaw i długie nogawki, przewiewna odzież, nakrycie głowy, pozwoli uniknąć skaleczeń i zadrapań, ale również ochroni nas przez komarami i kleszczami.

4. Unikaj gęstego podszytu i podrostu oraz silnie zarośniętych powierzchni (np. wysokich i gęstych paproci, traw i jeżyn). To miejsca, w których chętnie przebywają kleszcze. Po powrocie do domu zdejmij ubranie i oglądnij ciało pod kątem obecności pajęczaków. Profilaktyka takich nawyków pomoże uniknąć chorób odkleszczowych.

5. Jeśli nie znasz kompleksu leśnego, przez który wędrujesz, poruszaj się wyznaczonymi szlakami turystycznymi. Pozwoli to uniknąć zabłądzenia. W poruszaniu się zawsze pomocna będzie mapa krajoznawcza obszaru oraz mobilna aplikacja mapowa. Na dłuższe wyprawy zabieraj w pełni naładowany telefon oraz plecak z prowiantem i napojem.

6. Unikaj kontaktu z dzikimi zwierzętami. Obserwuj z daleka, z bezpiecznej odległości. Nie prowokuj kontaktu z dzikimi zwierzętami, np. przez dokarmianie, nieuzasadnione zbliżanie się do nich.

7. Nie dotykaj, nie próbuj roślin i grzybów, których nie znasz.

8. Nie podchodź do miejsc niebezpiecznych.

9. Zawsze prowadź psa na smyczy. Pies puszczony luzem może wejść w kontakt z dzikim zwierzęciem, które z kolei może być niebezpieczne dla Ciebie.

 

 


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Rezerwat Mójka

Rezerwat Mójka

Rezerwat został utworzony dnia 25 lipca 1997 roku na powierzchni 288,80 ha w leśnictwie Kąkolówka (oddz. 81-89) w celu zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych kompleksów lasu bukowo-jodłowego oraz osiedlonego w zbiorowiskach wodno-błotnych bobra.

Rezerwat leży w granicach Hyżnieńsko-Gwoźnickiego OChK. Do najcenniejszych elementów przyrody rezerwatu, stanowiących główny przedmiot ochrony, należą ekosystemy leśne tworzone przez lasy jodłowe ze znacznym udziałem buka.

Na uwagę zasługuje obecność wilgotnego podzespołu żyznej buczyny karpackiej z czosnkiem niedźwiedzim, kwaśnej buczyny górskiej a także nadrzecznej olszyny górskiej.
Cenną fitocenozą jest również grąd subkontynentalny.  Bogactwo florystyczne wyraża się obecnością 340 gatunków roślin naczyniowych, w tym 24 chronionych ( 18 objętych ochroną ścisłą).  Na uwagę zasługuje wśród nich: listera jajowata, storczyk szerokolistny i plamisty, podkolan biały, cebulica dwulistna, podrzeń żebrowiec, widłaki: goździsty, jałowcowaty i wroniec, kłokoczka południowa i zimowit jesienny. Za szczególną osobliwość florystyczną rezerwatu należy uznać rosnący tu w znacznym skupieniu czosnek niedźwiedzi.

W drzewostanach rezerwatu występują okazałe, wiekowe egzemplarze drzew spełniających kryteria pomników przyrody, z których na szczególną uwagę zasługuje buk o oddz. 86b, osiągający obwód 310 cm. Interesująca jest fauna omawianego obiektu na czele z bobrem europejskim, z pozostałych gatunków należy wymienić: dzięcioła trójpalczastego, salamandrę plamistą. Na terenie rezerwatu pojawia się również bocian czarny. W rezerwacie można odnaleźć kilka interesujących elementów przyrody nieożywionej, np. w południowo-wschodniej jego części znajduje się interesujący kamień będący pomnikiem przyrody.

Na granicy oddziałów 84h oraz 87a, w dolinie potoku, znajduje się rumowisko skalne z naniesionych przez potok różnej wielkości głazów i kamieni. Na potoku występują niewielkie, ale dość liczne wodospady.

Przez teren rezerwatu prowadzi ścieżka przyrodniczo - edukacyjna. Utworzona wspólnym wysiłkiem Gminy Błażowa i Nadleśnictwa Strzyżów.