Wydawca treści
Klonówka PLH180022
Ogółem obszar zajmuje 136,7 ha i niemal w całości położony jest na gruntach Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa, w granicach rezerwatu „Góra Chełm”. Obejmuje wschodnie i południowe stoki góry Chełm (528 m n.p.m.) wraz z położoną na wschód od głównego szczytu kulminacją o wys. 515 m n.p.m. Od północy otaczają go rozległe tereny rolnicze wraz z zabudowaniami wsi Chytrówka i Jaszczurowa.
Na terenie obszaru odnotowano 5 siedlisk przyrodniczych z załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG, z których cztery (leśne) uznano za przedmioty ochrony. Wśród nich najszerzej reprezentowane jest siedlisko żyznej buczyny karpackiej Dentario glandulosae-Fagetum zajmujące blisko 78% powierzchni. Na przeważającej powierzchni prezentuje ono wysoki stopień naturalności i typowy dla formy podgórskiej skład gatunkowy. Niższe partie wzniesienia porasta grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum z udziałem około 7% w powierzchni, a doliny potoków zajmuje podgórski łęg jesionowy Carici remotae-Fraxinetum, o udziale 2-procentowym. W części północno-wschodniej wykształciła mezotroficzna jedlina opisywana jako zespół Abies alba-Oxalis acetosella, zajmująca około 4% powierzchni.
Obszar ma również znaczenie dla ochrony populacji kumaka górskiego Bombina variegata. Gatunek ten spotykany jest zwykle w koleinach i w kałużach na drogach leśnych. Bytuje również przy ciekach wodnych spływających ze stoków wzniesienia.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Rezerwat Wielki Las
Rezerwat Wielki Las
Rezerwat został utworzony 25 lipca 1997 roku na powierzchni 88,34 ha w leśnictwie Wola Zgłobieńska (oddz. 250-252 i 256). Przedmiotem ochrony są dobrze zachowane zbiorowiska leśne typowe dla piętra pogórza.
Rezerwat położony jest w obrębie Strzyżowsko – Sędziszowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Rezerwat „Wielki Las" obejmuje ochroną jeden z cenniejszych pod względem przyrodniczym fragmentów żyznej buczyny karpackiej, porastającej wyższe partie Pogórza Dynowskiego.
W obrębie rezerwatu spotkać można licznych przedstawicieli flory górskiej oraz szereg roślin rzadkich i chronionych. Spośród nich do najcenniejszych należą dwa taksowy reprezentujące rodzinę storczykowatych: buławnik mieczolistny umieszczony na „Liście roślin zagrożonych w Polsce" pod kategorią gatunków rzadkich oraz gnieźnik leśny, bezzieleniowy saprofit związany z cienistymi lasami bukowymi. Cennym elementem istniejącego tu ekosystemu leśnego jest również drzewostan, który na znacznej części rezerwatu ma charakter ok. 100- letniego starodrzewu bukowego. Kompleksy leśne, w skład których wchodzi omawiany rezerwat, znajdują się w zasięgu areału osobniczego wielu cennych gatunków fauny. Z rzadszych przedstawicieli tej grupy wymienić należy: dzięcioła czarnego, lelka kozodoja, puszczyka uralskiego, kobuza, trzmielojada, pójdźkę, sowę uszatą, bociana czarnego, salamandrę plamistą. Na terenie rezerwatu spotkać można również ginącego przedstawiciela entomofauny – kozioróg bukowiec. Przez teren rezerwatu przebiega leśna ścieżka dydaktyczna.