Zasoby leśne

Na terenie Nadleśnictwa Strzyżów klimat, gleby i siedliska stwarzają optymalne warunki przyrodnicze dla wzrostu i rozwoju wszystkich gatunków drzew, szczególnie dla jodły, buka i dębu.

Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Ochrona lasu

Ze względu na urozmaicony skład gatunkowy, dostosowany w większości wypadków do warunków siedliskowych, lasy z terenu Nadleśnictwa są w porównaniu do większości polskich lasów stosunkowo słabo zagrożone od szkodników owadzich i pożarów.

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Łowiectwo

Na terenie Nadleśnictwa gospodarkę łowiecką prowadzą koła łowieckie (dzierżawiące obwody), w oparciu o Roczne Plany Łowieckie zatwierdzane przez Nadleśniczego. Nadleśniczy w rocznych planach łowieckich określa zadania, które winni wykonywać dzierżawcy obwodów łowieckich oraz nadzoruje ich realizację. Zadania te dotyczą poprawy warunków bytowania zwierzyny oraz utrzymania liczebności zwierzyny na właściwym poziomie.

Nadzór nad lasami niepaństwowymi

Sprawy związane z legalizacją drewna pozyskanego z lasów nadzorowanych prowadzą specjaliści ds. lasów nadzorowanych.

Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Rezerwat Wielki Las

Rezerwat Wielki Las

Rezerwat został utworzony 25 lipca 1997 roku na powierzchni 88,34 ha w leśnictwie Wola Zgłobieńska (oddz. 250-252 i 256). Przedmiotem ochrony są dobrze zachowane zbiorowiska leśne typowe dla piętra pogórza.

Rezerwat położony jest w obrębie Strzyżowsko – Sędziszowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Rezerwat „Wielki Las" obejmuje ochroną jeden z cenniejszych pod względem przyrodniczym fragmentów żyznej buczyny karpackiej, porastającej wyższe partie Pogórza Dynowskiego.
W obrębie rezerwatu spotkać można licznych przedstawicieli flory górskiej oraz szereg roślin rzadkich i chronionych. Spośród nich do najcenniejszych należą dwa taksowy reprezentujące rodzinę storczykowatych: buławnik mieczolistny  umieszczony na „Liście roślin zagrożonych w Polsce" pod kategorią gatunków rzadkich oraz gnieźnik leśny, bezzieleniowy saprofit związany z cienistymi lasami bukowymi. Cennym elementem istniejącego tu ekosystemu leśnego jest również drzewostan, który na znacznej części rezerwatu ma charakter ok. 100- letniego starodrzewu bukowego. Kompleksy leśne, w skład których wchodzi omawiany rezerwat, znajdują się w zasięgu areału osobniczego wielu cennych gatunków fauny. Z rzadszych przedstawicieli tej grupy wymienić należy: dzięcioła czarnego, lelka kozodoja, puszczyka uralskiego, kobuza, trzmielojada, pójdźkę, sowę uszatą, bociana czarnego, salamandrę plamistą. Na terenie rezerwatu spotkać można również ginącego przedstawiciela entomofauny – kozioróg bukowiec. Przez teren rezerwatu przebiega leśna ścieżka dydaktyczna.